Կրթությունը պիտի հասանելի լինի յուրաքանչյուր երեխայի համար, անկախ նրանից, այդ երեխան ապրում է քաղաքում, թե հեռավոր գյուղում: Առաջնորդվելով այս գաղափարովՙ 2017թ.- սեպտեմբեր ամսին ես մեկնեցի Արցախի հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի Իշխանաձոր գյուղ՝ փոխանցելու երեխաներին իմ փորձն ու մասնագիտական կարողությունները:
Սկզբում ամեն ինչ նոր ու անսովոր էր ինձ համար, և ստացածս առաջին տպավորությունները խորն էին ու անմոռաց: Բազմաբովանդակ է Արցախ աշխարհը և իր ամեն անկյունում մի անսպասելի գանձ ունի պահած: Գեղեցիկ և հրապուրիչ է նրա բնությունը՝ իր բարձր սարերով, մամռապատ քարերով, անմահ կոթողներով և դաշտերի ու ծաղիկների ներդաշնակ զուգորդումով: Հատկապես տպավորիչ է այն իր լքված ավերակներով, որոնք նախկինում թուրքի տներ են եղել: Դժվար է հավատալ, որ մի ժամանակ դրանց մեջ կյանք է եռացել, ծուխ ծխացել: Հիմա նրանք այնքան անկենդան ու սառն են թվում, կարծես քարե ուրվականներ լինեն: Բայց, միևնույն է, ինչքան էլ տխուր ու լքված տեսք ունենան, գեղեցիկ են: Գեղեցիկ են իրենց տխրության, լքվածության, բացառիկության մեջ:
Այն գյուղը, որտեղ ես պետք է աշխատեի, մեկն էր այն ազատագրված տարածքներից, որոնք մեզ հաջողվեց ետ վերցնել թուրքերից: Եվ ահա ես քայլում էի այդ ազատագրված տարածքով ու մտածում, որ հայրենասիրությունը կայանում է նաև նրանում, որ քո ներդրումը ունենաս հայրենիք կոչվածի և այնտեղ ապրողների կյանքում, ինչ-որ բան տաս քեզանից՝ հույսով, որ այն կընդունվի ու բարիք կբերի նրանց:
Սկզբնական շրջանը դժվար էր ինձ համար. նոր ու անծանոթ մարդիկ, քաղաքից կտրված անկյուն, կենցաղային խնդիրներ: Սակայն,երբ արդեն անցա բուն աշխատանքային պրոցեսին, դժվարությունները երկրորդ պլան մղվեցին: Երբ տեսնում ես շատ բաներից կտրված երեխաների ոգևորված դեմքերը, որ ուսուցիչ է եկել, նկարել պիտի սովորեն, ապա մոռանում ու անտեսում ես ամեն մի դժվարություն: Ինձ համար մեծ ուրախություն էր տեսնել նրանց ոգևոևված դեմքերը, անկեղծ ժպիտներն ու անհամբեր սպասումները: Մանավանդ, որ նախկինում երբեք նկարչության ուսուցիչ չէին ունեցել:
Եվ ահա դասերը սկսվում են: Մեծ է երեխաների հետաքրքրությունը, մեծ է նաև նրանց համար ինչ-որ բան անելու իմ ցանկությունը: Ի զարմանս ինձ, կարճ ժամանակում երեխաները մեծ ընդունակություններ են դրսևորում ու ակնհայտ աճ գրանցում: Միասին մենք էքսկուրսիաներ ենք կազմակերպում, շրջելով թովիչ բնության ամեն անկյունում ու էտյուդներ անում: Շուտով նաև ցուցահանդեսներ կազմակերպում:
Թագուհի Ստեփանյանի բլոգ 